Met de feestdagen en het nieuwe jaar op komst zijn de meesten van ons waarschijnlijk blij om 2020 achter zich te laten en er nooit meer aan te denken. Maar, voor sommige van ons was 2020 een prachtig jaar. Met nieuwe kansen, baby’s (eigen of van familie of vrienden), huwelijken en aanzoeken (ja, die gebeurden ook nog steeds), nieuwe huizen en andere mooie dingen die gewoon doorgingen – ondanks dat we met z’n allen ook een pandemie te verduren hadden.
Dus of het nou is omdat je van alles te vieren hebt aan het einde van 2020, of omdat je gewoon wil vieren dat het jaar eindelijk voorbij is, hoe dan ook is er voldoende reden een mooie fles bubbels open te trekken met oud & nieuw. Of die fantastische fles rode wijn die je bewaart voor die bijzondere gelegenheid, die je op kerstavond open wil trekken. En hoewel ik er helemaal achter sta dat je ‘met diabetes alles kan’, als het op alcohol aankomt luistert dat meestal ietsje nauwer…
Jaren en jaren geleden toen ik nog studeerde en geen diabetes had (poeh!) had ik een studiegenoot met type 1 diabetes. Regelmatig hoorden we verhalen van zijn huisgenoten dat ze ‘m ’s ochtends wakker hadden moeten maken met AA drankjes of ranja, of dat z’n ouders gebeld moesten worden om hem ‘een injectie’ te geven. Dit gebeurde vooral na avonden met heel veel drank. Pas na mijn diagnose realiseerde ik me dat die ‘injectie’, glucagon was en dat dit meestal het resultaat was van alcohol en een mega-lage bloedsuiker in de vroege ochtend. Dat zorgde ervoor dat ik niet echt stond te springen om alcohol te drinken na mijn diagnose omdat ik geen zin had om een andere onvoorspelbare factor aan mijn nieuwe leven toe te voegen. Dus stopte ik met alcohol drinken.
Na ongeveer 1,5 jaar werd me duidelijk dat ik een lekker glas rode wijn bij een lekker diner of een cocktail tijdens het stappen toch wel miste. Dus begon ik, in een veilige omgeving, uit te proberen welke impact alcohol had op m’n bloedsuikers. Dat klinkt misschien raar, maar op dat moment woonde ik alleen zonder huisgenoten of familie die een oogje in het zeil konden houden. Dus, de eerste keer dat ik alcohol dronk met diabetes, deed ik dat bij een vriendinnetje, bleef ik daarna slapen en testte ik tot m’n vingers bloedden. Zo begon ik te leren wat voor mij werkt als het aankomt op alcohol en diabetes.
Spoel een paar jaar door en iedere keer als ik de vraag krijg of mensen met diabetes alcohol kunnen (en zouden moeten) drinken, razen verschillende gedachten door mijn hoofd. Van ‘Ja, natuurlijk kan dat, maar…’ tot ‘dat bepaal je lekker zelf’ tot ‘nou ja, er zijn wel wat dingen die kunnen gebeuren als je alcohol drinkt’. Er is ook niet echt een juist antwoord. Als je vraagt of ik een glas wijn aan mijn lippen kan zetten en kan slinken dan is het antwoord ja. Als je wil weten of het mijn BG beïnvloed: ja dat ook. Is het nog iets extra’s om over na te denken? Jazeker. Betekent dat dat je ’t niet moet doen? Nou ja, dat is aan jou. Als je niet zeker weet hoe je alcohol en diabetes kan combineren, praat dan eens met je DVK. Test het (vaak) uit, meet je BG en ervaar het zelf. Want met diabetes kan het zomaar zijn dat wat voor mij werkt heel anders is dan wat voor jou werkt.
Oh, en vergeet niet om er ook gewoon van te genieten 😉.
Over Veerle
Ik ben Veerle, 30 jaar jong en sinds 2013 maak ik onderdeel uit van de bijzondere ‘community’ van mensen met Type 1 Diabetes. Naast dat diabetes een (noodzakelijk) deel van m’n privéleven in beslag neemt, heb ik er ook voor gekozen om er mijn werk van te maken. Zo heb ik 4,5 jaar bij JDRF Nederland gewerkt als Coördinator Communicatie en Projecten. Sinds augustus 2018 werk ik bij ViCentra, het bedrijf achter Kaleido. Ik heb de afgelopen jaren de nodige hoeveelheid insulinepompen geprobeerd (en afgeschreven).