Ik heb een vol leven: ik heb een partner, een dochter van 8 en een zoon van 5. Ik werk part time. En ik heb inmiddels al 10 jaar diabetes. Diabetes past nooit in je leven maar ik denk dat ik het wel goed een plek heb kunnen geven. Maar dat maakt het niet eenvoudiger…
Diabetes en kinderen is niet de makkelijkste combi. Een hypo is altijd urgent, maar toch is het makkelijk om dat even uit te stellen als je kinderen iets nodig hebben. Ik weet van mezelf dat ik af en toe eerder moet aangeven dat het even niet kan. Gelukkig hebben mijn kinderen het goed door en weten ze ook dat als ik een hypo heb dat ze me even met rust moet laten.
Mijn dochter kan het zelfs aan me ruiken als ik een hypo heb: die heeft het soms eerder door dan ik! Ze is oud genoeg om er steeds meer van te begrijpen en gaat binnenkort ook haar spreekbeurt houden over diabetes. Mijn zoon weet het wel en begrijpt dat het niet altijd goed gaat, maar we zijn er gewoon heel open over. Diabetes is geen hoofdzaak in ons gezin, het hoort er gewoon bij. Natuurlijk is dat voor mij persoonlijk anders, maar ik ben blij dat het in ons gezin niet zo is.
En toch…
Toch zit diabetes soms in de weg. In de zomer vind ik het leuk om naar een festival te gaan, maar dan moet er altijd een tas mee met spulletjes, AA of een koek. Soms maken ze er dan bij de ingang een probleem van en moet ik kunnen aantonen dat ik diabetes heb. Ik neem dus ook mijn diabetespaspoort maar mee zodat ik dit altijd kan laten zien. Ook als ik een keer een avondje uit de band wil springen en lekker wijntjes wil drinken dan gaan m’n bloedsuikers in protest. Vooral de dag erna moet ik dan op de blaren zitten. Dat beperk ik tegenwoordig dus maar tot zo’n twee keer per jaar.
Meer dan een pomp
Sinds deze zomer gebruik Kaleido en ik ben er zo blij mee. Kaleido is voor mij meer dan een pomp: het is een lifestyle product. Toen ik de kleuren voor Kaleido mocht kiezen, koos ik voor zilver en goud: dan past mijn pomp namelijk altijd bij mijn sieraden! Nog steeds ben ik er iedere dag blij mee. Op vakantie geeft Kaleido heel veel vrijheid. Met mijn vorige pomp moest ik deze vastklemmen aan mijn bikinibroekje. Daarvoor was de pomp dan eigenlijk weer te zwaar en dan zakte m’n broekje iedere keer af. Onhandig! Kaleido draag ik gewoon op mijn arm. Dan heb ik nergens last van! Heerlijk!
Soms vergeet ik hem zelfs
Af en toe vergeet ik dat ik Kaleido draag. Een tijdje terug wilde ik gaan eten en pakte ik mijn handset. Die kon mijn pomp niet vinden. Ik wachtte netjes even en bleef proberen want ja, soms duurt het wat langer. Toch bleef er geen verbinding. Ik liep naar boven naar mijn man en vertelde nogal ongerust dat mijn handset m’n pomp niet kon vinden. Natuurlijk vond ie ‘m toen gelijk wel! Ik weer naar beneden, en daar was de verbinding weer weg.
Toen belde ik Kaleido Care, die stonden klaar om een Nood Kit te sturen. Ineens voelde ik dat ik m’n pomp helemaal niet op had zitten: ik was ‘m na het douchen vergeten aan te koppelen. Vandaar dat ik boven wel verbinding kreeg! Kaleido is zo klein en licht dat je het niet in de gaten hebt als je ‘m op hebt, maar ook niet als je ‘m niet op hebt!
Nooit een dagje vrij
Hoe blij ik ook ben met Kaleido, het neemt de impact van diabetes niet weg. Dat vind ik ook het vervelendst van diabetes: nooit een dagje vrij. Je moet er altijd rekening mee houden. Ik werd gediagnosticeerd op de dag van de bruiloft van mijn broertje. De arts stuurde me naar de bruiloft en wilde dat ik de volgende dag terugkwam om de behandeling te starten. Hij zei erbij: “Geniet er nog maar van”. Ik begreep pas later wat hij daarmee bedoelde. Die laatste dag waarin je niet overal over hoeft na te denken en bij stil hoeft te zijn. Gelukkig maakt Kaleido diabetes wel een stukje makkelijker…
Over Cindy
Cindy is 40 jaar en leeft al 10 jaar met Type 1 Diabetes. Sinds de zomer van 2018 maakt zij deel uit van de Kaleido familie. Cindy heeft twee kinderen en geniet volop van haar leven – ook met diabetes. Ze gaat graag uit eten met haar gezin of met vriendinnen en sport 4 a 5 keer in de week, waardoor ze lekkerder in haar vel zit en haar waardes stabieler zijn. Ze draagt haar Kaleido het liefst op haar arm. Dat Kaleido dan opvalt vindt ze helemaal niet erg: mensen mogen haar alles vragen.