Toen ik mijn diagnose kreeg als 35-jarige stond mijn wereld op zijn kop. Vanuit zwangerschapsdiabetes wist ik hoe diabetes mijn leven zou beheersen. Maar dan nu voor altijd.
Heel open
Ik besloot direct dat ik heel open over mijn diabetes wilde zijn. Spuiten met de pen, die ik in het begin gebruikte, deed ik in het openbaar. Als je je glucosemeter krijgt, krijg je van de leveranciers zo’n lelijk plastic zwart tasje om je spullen in mee te nemen. Maar je hebt je spullen altijd bij je. Dus dat lelijke tasje sleepte ik op mijn werk van vergadering naar vergadering, het lag op tafel in leuke restaurantjes en in hippe wijnbarretjes. En alhoewel uiterlijk en mode niet het allerbelangrijkste op de wereld is, maakt het voor mij alles net wel een beetje mooier en leuker.
Ik vind het leuk om mij volgens de nieuwste trends te kleden, draag veel kleur en houd van mooie materialen. Zo koop ik niet vaak een nieuwe tas, maar af en toe een designertas die ik echt mooi vind. Daarbij ga ik voor klassiekers als de Marcie van Chloe, waar ik dan vervolgens ultiem zuinig op ben. Ik gebruik hem jaren lang. Door de jaren heen heb ik een aantal mooie tassen verzameld die ik gedurende de week afwissel. Dat laat ik afhangen van mijn stemming en outfit.
Zelf doen
Voor mijn tasje voor diabetesmiddelen zocht ik iets vergelijkbaars. Een mooie tas van echt leer die ik dagelijks bij me kan dragen naar al mijn afspraken. Al snel na mijn diagnose ging ik dus op zoek naar een mooie leren diabetes tas. Toen ik deze nergens kon vinden besloot ik om zelf een tas te ontwerpen. Eentje die zowel kwalitatief hoogstaand en trendy is, maar ook functioneel. De kennis van de ziekte en de liefde voor fashion werden gebundeld in mijn eigen webshop met mooie fashionable diabetes tasjes van écht leer, die ik zelf ook wil gebruiken.
Inmiddels heb ik een mooie collectie tasjes die ik afwissel. Een bijkomend voordeel is dat ik via mijn webshop andere vrouwen en mannen blij kan maken met een luxe tas. Dat vind ik echt een kadootje. Het grappige is dat ook veel collega’s die geen diabetes hebben enthousiast zijn over mijn tasjes. Ze denken vaak dat het een portemonnee is en vragen me van welk merk hij is.
De volgende uitdaging
Liefde voor mode zit naast de tassen natuurlijk ook in kleding. Met een voorkeur voor strakke kleding was de overstap van de pen naar de Omnipod voor mij echt een uitdaging. Want die pod is klein, maar toch echt zichtbaar onder een strak jurkje. Voor mijn gezondheid was het wel een hele goede stap. Ik heb daarom dapper mijn kledingkeuze aangepast op het zo veel mogelijk verbloemen van de pod.
Inmiddels ben ik overgestapt op Kaleido. Niet alleen is de pomp net een slag kleiner, ook de combi met het slangetje maakt het gebruiksgemak erg groot. Als ik strakke kleding draag, kan ik kiezen voor een langere slang aan de infusieset. Daardoor kan ik de pomp onzichtbaar dragen. Dat is niet alleen mooi, maar de combi met de infuusslangen maakt ook dat je bijvoorbeeld je draagcomfort vergroot, doordat je geen grote pomp meer “knellend” onder je spijkerbroek rand hebt.
Voor mij is comfort heel belangrijk, maar ook dat mijn kledingkeuze niet meer bepaald wordt door mijn insulinepomp, doordat ik deze nu onzichtbaar kan dragen. Mijn diabetes is niets om mij voor te schamen maar je hoeft het van mij ook niet constant te zien. Mijn Kaleido handset en mijn glucosemeter draag ik altijd bij me in een van mijn eigen mooie leren tasjes. Afgestemd op de kleuren en stijl van mijn outfit uiteraard J. Als je je diabetesbenodigdheden dan toch altijd bij je moet dragen, dan kun je dit maar beter doen in een tas die daarbij past en waar je blij van wordt!
Over Marjolein
Ik ben Marjolein Snelder, 43 jaar en getrouwd met Ton. We hebben samen twee prachtige kinderen. Ik werk als ZZP-er en heb een drukke baan als interim HR manager. Daarnaast heb ik een voorliefde voor fashion en sporten én Type 1 Diabetes (LADA). Die combinatie van fashion en Type 1 Diabetes komt samen in mijn eigen webshop met luxe tassen om je diabetes spullen in mee te nemen.